Program Duszpasterski 2018-19 - zeszyt homiletyczny

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

OKRES ADWENTU: Adwent jest „czasem Ducha i świadectwa” chrześcijańskiego życia (por. KKK 671)

I niedziela Adwentu: W Eucharystii Chrystus „przychodzi z wielką mocą” Ducha Świętego, aby dodać wiernym otuchy i odwagi (por. Ewangelia, drugie czytanie)

II niedziela Adwentu: „Nadprzyrodzona mądrość [jeden z siedmiu darów Ducha] kształtuje czyny chrześcijanina” – jego nadzieję (por. kolekta dnia)

III niedziela Adwentu: Chrześcijanin „ochrzczony Duchem i ogniem” doświadcza zbawczej obecności Boga i odnawia relacje z bliźnimi (por. pierwsze czytanie, Ewangelia)

IV niedziela Adwentu: Budowanie „królestwa sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym” (Rz 14,17)

OKRES NARODZENIA PAŃSKIEGO: Syn Boży stał się człowiekiem, aby nas zbawić i pojednać z Ojcem (por. KKK 457)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Msza św. w nocy – Pasterka): Chrystus przychodzi „w pokorze ciała” (KKK 2612), aby pokorę w nas ukształtować (por. Ga 4,19)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Msza św. o świcie): Duch Święty komunikuje wiernym „dobroć i miłość” Boga objawioną w misterium Wcielenia

Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa: Rodzina chrześcijańska w mocy Ducha kroczy drogami codziennego krzyża (por. Ewangelia)

Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi: Nadanie imienia Jezus – Zbawiciel udziela nam Ducha, abyśmy egzystowali jako ludzie wolni (por. Ewangelia, drugie czytanie)

Uroczystość Objawienia Pańskiego: „Powstań, świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pana rozbłyska nad tobą” (pierwsze czytanie)

Święto Chrztu Pańskiego: Społeczny wymiar chrztu – odradzający dar Ducha uzdalnia do życia pobożnego, sprawiedliwego i łagodnego (por. drugie czytanie)

OKRES WIELKIEGO POSTU: W tym „czasie łaski i zbawienia” Duch Święty przekonuje „świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie” (druga prefacja wielkopostna; J 16,8)

I niedziela Wielkiego Postu: „[Postępujcie], jak mówi Duch Święty: […] nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie. […] Uważajcie, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary” (Hbr 3,7-8.12)

II niedziela Wielkiego Postu: „W Eucharystii mocą Ducha Świętego Chrystus […] przekształca nasze ciało poniżone w podobne do swego chwalebnego ciała”, abyśmy „nie postępowali jak wrogowie krzyża Chrystusowego” (drugie czytanie; por. KKK 1000)

III niedziela Wielkiego Postu: Chrześcijanin napojony Duchem Świętym przez „duchową skałę – Chrystusa” wydaje owoce nawrócenia oraz „stoi i baczy, aby nie upadł” (drugie czytanie; por. Ewangelia)

IV niedziela Wielkiego Postu: Eucharystia jest szczytem pojednania z Ojcem. To w niej Syn udziela nam największego daru z domu Ojca – Ducha Świętego. Tym samym wprowadza nas w nowe relacje z braćmi (por. Ewangelia; drugie czytanie)

V niedziela Wielkiego Postu: W Eucharystii Chrystus łaską Ducha Świętego „wypisuje” w sercu wierzących swoje Prawo, aby mogli wejść na drogę głębokiego nawrócenia (por. Ewangelia; drugie czytanie)

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej: „Na Krzyżu dokonał się sąd nad światem i zajaśniała potęga Chrystusa Ukrzyżowanego” (prefacja)

TRIDUUM PASCHALNE: W tych dniach „zanurzamy się w samą tajemnicę paschalną, umierając i powstając wraz z Chrystusem” (DH 77)

Msza Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek: W Eucharystii „Bóg walczy za nas, aby pokonać naszych wrogów – grzech i śmierć – i ochrania nas krwią Baranka” (DH 41)

Liturgia Męki Pańskiej w Wielki Piątek: Duch Święty jednoczy wierzących z modlitwą Jezusa na krzyżu (por. Ewangelia)

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego – Wigilia Paschalna: „Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia” (refren piątego psalmu responsoryjnego)

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego – Msza w dzień: W Eucharystii wierzący „biorą” od Chrystusa Ducha Świętego i podejmują misję odnowy świata, sprzeciwiając się „władzy diabła” (por. Ewangelia; pierwsze czytanie)

OKRES WIELKANOCNY: „W liturgii Duch Święty jest wychowawcą wiary Ludu Bożego” (KKK 1091)

II niedziela wielkanocna: Wierzący zjednoczeni w Duchu Zmartwychwstałego i Miłosiernego służą chorym i cierpiącym (por. Ewangelia; pierwsze czytanie)

III niedziela wielkanocna: Wierzący „oraz Duch Święty” dają świadectwo Zmartwychwstałemu poprzez słuchanie „bardziej Boga niż ludzi” (pierwsze czytanie)

IV niedziela wielkanocna: A uczniów Chrystusa – Pasterza napełniają wesele i Duch Święty (por. Ewangelia, pierwsze czytanie)

V niedziela wielkanocna: W Eucharystii Chrystus rozlewa Ducha Świętego na wierzących, aby karmić ich swoją miłością i uzdalniać do dawania świadectwa o niej (por. KKK 739; Ewangelia)

VI niedziela wielkanocna: Duch Święty interpretatorem dzieła Chrystusa w życiu wierzących oraz ich Obrońcą i Opiekunem (por. Ewangelia; pierwsze czytanie)

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego: W celebracji liturgicznej Pan zostaje uwielbiony, a Duch dany (por. J 7,39)

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego: Kościół komunią w Duchu oraz sakramentem zjednoczenia ludzi z Bogiem (por. czytania lekcjonarza; KKK 798, 775)

OKRES ZWYKŁY W CIĄGU ROKU, CYKL C: „Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei” – w „dziś” Kościoła „spełniają się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (por. Łk 4,14.21)

II niedziela zwykła: Kościół – „Oblubienica »poślubiona« Chrystusowi Panu, by była z Nim jednym duchem” (KKK 796; por. 1 Kor 6,17)

III niedziela zwykła: W „dziś” Eucharystii i chrześcijańskiego życia spełnia się Ewangelia – Nowe Prawo Ducha przyniesione przez Chrystusa (por. Ewangelia)

IV niedziela zwykła: Każdy ochrzczony i bierzmowany został „poświęcony […] i ustanowiony prorokiem” (por. pierwsze czytanie)

V niedziela zwykła: Święty Bóg powierza naszym nieczystym ustom i słabym dłoniom dzieło głoszenia Ewangelii (por. pierwsze czytanie i Ewangelia)

VI niedziela zwykła: Chrześcijanin, który napił się z „płynącej” z boku Chrystusa „rzeki” Ducha Świętego, staje się duchowo płodny – owocuje w pokój i nadzieję (por. pierwsze czytanie, Ewangelia)

VII niedziela zwykła: Chrześcijanin uzdrowiony przez Ducha Świętego świadczy miłosierdzie swym nieprzyjaciołom (por. Ewangelia; KKK 2842–2843)

VIII niedziela zwykła: Duch Boży, który zgłębia i poznaje ludzkie serce (por. KKK 2563), podpowiada wierzącym (por. Mt 10,19n), jak mają wyrzekać się osądzania i potępiania (por. Ewangelia)

XI niedziela zwykła: Chrześcijanin usprawiedliwiony w Duchu wierzy w Boże miłosierdzie, uznaje niegodziwość grzechu i uznaje się za grzesznika potrzebującego przebaczenia (por. czytania mszalne)

XII niedziela zwykła: Chrześcijan, który „obficie nasycił swą duszę” „Duchem pobożności”, kroczy drogą krzyża wiodącą do prawdziwego życia (por. czytania mszalne)

XIII niedziela zwykła: Chrześcijanin umocniony doświadczeniem opieki i miłości Boga stawia Go w centrum swego życia, relatywizując wszelkie ludzkie rzeczywistości (czytania mszalne)

XIV niedziela zwykła: Chrześcijanin upodabnia się do Chrystusa ukrzyżowanego, stając się misjonarzem pokoju (por. Ewangelia, pierwsze czytanie)

XV niedziela zwykła: Chrześcijanin uzdrowiony „oliwą” słów Pana i „winem” Ducha Świętego jest uważny, wrażliwy i hojny wobec cierpień i potrzeb bliźniego

XVI niedziela zwykła: Chrześcijanin „ugoszczony” przez Boga na uczcie eucharystycznej wychodzi do swego życia, aby być gościnnym i prawym wobec braci

XVII niedziela zwykła: W modlitwie otrzymujemy „Ducha przybrania za synów”. Ta „moc przekonująca Miłości” skłania nas do modlitwy wstawienniczej (por. werset allelujatyczny; Flp 2,1)

XVIII niedziela zwykła: Bóg, który „udziela z nieba Ducha Świętego”, ubogaca nas w „dobre dary” swego miłosierdzia, uwalniając w ten sposób od nieładu pożądliwości (Łk 11,13; KKK 2536)

XIX niedziela zwykła: Ojciec czuwa nad ludźmi, Chrystus im usługuje, Duch Święty wyzwala z lęków. Tak wyzwolony człowiek „walczy ze swymi przestępczymi pożądliwościami” (por. czytania mszalne; KKK 2537)

XX niedziela zwykła: Chrześcijanin „ochrzczony” w Duchu Świętym doświadcza Bożej miłości, jest uspokojony i uzdolniony do bycia znakiem sprzeciwu (por. Ewangelia)

XXI niedziela zwykła: „Mocą Ducha Świętego możemy poddać Ojcu naszą wolę i zdecydować się na wybór tego, co zawsze wybierał Jego Syn” – na wybór „ciasnych drzwi” Ewangelii (por. KKK 2825; Ewangelia)

XXII niedziela zwykła: Człowiek, „w którym nasienie zła zapuściło korzenie”, jest „ułomnym i niewidomym”, którego Chrystus zaprasza na ucztę Eucharystii, aby uzdrowić go z pychy (por. pierwsze czytanie, Ewangelia)

XXIII niedziela zwykła: Duch Mądrości uświadamia nam naszą kruchość, przeobraża nasze serca i pomaga w radykalnym wyborze Chrystusa (por. pierwsze czytanie; Ewangelia)

XXIV niedziela zwykła: Duch Święty obdarowuje nas prawdą sumienia i pewnością Odkupienia. W ten sposób czyni nas głosicielami pojednania (por. KKK 1848; werset allelujatyczny)

XXV niedziela zwykła: Chrześcijanin przemieniony przez Ducha obiera Chrystusa za swego jedynego Pana. Tym samym używa dóbr materialnych do budowania więzi społecznych i szanuje cudzą własność (por. 1 Kor 12,3; czytania mszalne)

XXVI niedziela zwykła: Chrześcijanin w mocy Ducha otrzymuje bogactwo łaski Chrystusa. Dzięki temu nie absolutyzuje dóbr materialnych i unika potępienia (por. czytania mszalne)

XXVII niedziela zwykła: Wiara dana przez łaskę Boga i wewnętrzną pomoc Ducha wprawia chrześcijanina w ruch: działa przez miłość i jest podtrzymywana przez nadzieję (por. KKK 154, 162; Ewangelia dnia)

XXVIII niedziela zwykła: Chrześcijanin wyzwolony z grzechu idzie przez życie pełen wiary i „za wszystko Bogu dziękuje” (por. werset allelujatyczny; Ewangelia)

XXIX niedziela zwykła: Duch Święty wprowadza nas w modlitwę Jezusa i uczy, że „trzeba modlić się zawsze i niestrudzenie z cierpliwością wiary” (KKK 2613)

XXX niedziela zwykła: Chrześcijanin przemieniony przez Ducha nabywa „pokory modlącego się serca” (KKK 2613)

XXXI niedziela zwykła: Chrześcijanin odnawia relację z miłosiernym Stwórcą oraz naprawia krzywdy wyrządzone bliźnim (por. pierwsze czytanie, Ewangelia)

XXXII niedziela zwykła: „Dzięki Duchowi Świętemu życie chrześcijańskie jest uczestniczeniem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa” (KKK 1002); dzięki temu wierzący może składać ofiary na drodze wierności Prawu Bożemu

XXXIII niedziela zwykła: W Eucharystii otrzymujemy „przez Ducha […] wzmocnienie siły” (Ef 3,16), aby wytrwać w ostatecznej próbie Kościoła (por. KKK 675–677)

XXXIV niedziela zwykła – uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata: Chrześcijanin umocniony przez Ducha Świętego jest posłuszny Chrystusowi Królowi wszechświata poprzez miłowanie bliźnich, przebaczenie, przyjmowanie ich oraz pojednanie (por. modlitwa nad darami)

UROCZYSTOŚCI I ŚWIĘTA PAŃSKIE: „Pośrodku ciebie jestem Ja – Święty” (Oz 11,9)

Święto Ofiarowania Pańskiego: W Eucharystii Duch Święty „przetapia i oczyszcza” uczestników zgromadzenia liturgicznego, aby uzdolnić ich do „składania Panu ofiar sprawiedliwych” (pierwsze czytanie)

Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana: „Jak Ty mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem” (Ewangelia)

Uroczystość Trójcy Przenajświętszej: „Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy” – „objawi wam Tajemnice Bożego życia” (Ewangelia, kolekta)

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa: „Eucharystia oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Bożego, przez które Kościół jest sobą” (KKK 1352)

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa: W „sakramencie Bożej miłości” wierni zostali mocą Ducha „pociągnięci” do Chrystusa, aby wraz z Nim szukać zagubionych (por. modlitwa po Komunii; Ewangelia)

Święto Przemienienia Pańskiego: W Przemienieniu dokonała się już antycypacja tego, czego Duch Święty dokona w Kościele poprzez sakramenty paschalne (por. 1 J 5,4-13)

Święto Podwyższenia Krzyża Świętego: Poprzez doświadczenie Ducha Ukrzyżowanego wierzący posłuszni woli Ojca przyjmują krzyż ich życia (por. kolekta)

UROCZYSTOŚCI KU CZCI ŚWIĘTYCH: „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz” (Kpł 19,2)

Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny: Św. Józef – świadek zbawczego misterium

Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika: Duch Święty poprzez dar męstwa uzdalnia do znoszenia „więzów i utrapień” dla Ewangelii (por. Dz 20,22)

Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika: Duch Święty „zapala w [wierzących] ogień Bożej miłości” (modlitwa nad darami) i udziela nienaruszonej wiary

Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela: W Eucharystii Bóg udziela „radości w Duchu Świętym i kieruje dusze wszystkich wiernych na drogę zbawienia i pokoju” (kolekta)

Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła: „W Eucharystii Bóg staje przy wierzących i wzmacnia” darem Ducha, aby „niezachwianie trwali w wierze” (drugie czytanie; KKK 93)

Uroczystość Wszystkich Świętych: „Czcimy pamięć mieszkańców nieba, […] żeby umacniała się jedność całego Kościoła w Duchu przez praktykowanie braterskiej miłości” (KKK 957)

PRZEPOWIADANIE SERYJNE

Rekolekcje adwentowe: „Abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję” (Rz 15,13)

Rekolekcje wielkopostne: Grzech osądzony, grzech zwyciężony, grzesznik usprawiedliwiony (por. J 16,8; Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem)

Kazania pasyjne: „Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy” (Łk 23,47)